Je zult maar cartoonist zijn...

07-01-2015

Je krabt je als cartoonist wel even achter de oren na zo’n verschrikkelijke en op geen enkele manier goed te praten actie als vandaag in Parijs. Waren “we” lang de ondersteunende grappenmakers bij journalistieke stukken, tegenwoordig lijkt het er op dat we als volwaardige opiniemakers steeds meer in de kijker komen te staan. Niet zo verwonderlijk natuurlijk, ons kunstje is bij uitstek geschikt om via de diverse social media kanalen gepubliceerd te worden, binnen een paar seconden kun je het plaatje scannen, de grap of de boodschap tot je nemen, delen en, als het even meezit, is de betreffende cartoon voer voor discussie en hebben we weer een avondje productief zitten twitteren.

Het klinkt misschien wat arrogant, maar wij cartoonisten zijn natuurlijk de ultieme kunstenaars! Per definitie maatschappijkritisch, esthetisch doordacht, en op onze eigen wijze invloedrijk: ik heb wel eens meegemaakt dat iemand zijn mening bijstelde naar aanleiding een van mijn cartoons.

Het stereotype beeld van bevolkingsgroepen is een noodzakelijk hulpmiddel

Nu heeft elke cartoonist wel z’n eigen stijl en politieke of maatschappelijke visie – zelf zit ik aan de linkerkant van het politieke spectrum en dat zal vast wel in mijn (politieke) cartoons te zien zijn – maar ongeacht iemands voorkeuren, we zitten tegenwoordig wel in de voorhoede van het publieke discours. En daar wringt de schoen een beetje…

Kijk ik bijvoorbeeld naar mijn eigen werk, dan grossier ik in vooroordelen. Het stereotype (misschien zelfs wel het archetypische) beeld van bevolkingsgroepen is een noodzakelijk hulpmiddel om zonder veel uitleg de achtergrondsituatie in de cartoon te duiden: een jood heeft pijpenkrullen, een moslim een baard, een politieagent een snor etc. Zelf gebruik ik die stereotypen meestal om de situatie naar een hoger niveau te tillen waardoor de absurditeit van het geheel blootgelegd wordt. En ondanks je goede bedoelingen, vraagt dat soms ook nogal wat van je publiek. Zo werd ik na mijn cartoon waar Sinterklaas ruilt met de kerstman voor “vuile racist” uitgemaakt terwijl de hele cartoon net gericht was om het racistische aspect van zwarte piet te benadrukken. Je kunt in zo’n geval de scheldende partij natuurlijk wel voor rotte vis uitmaken, maar het illustreert wel dat je als cartoonist niet “zomaar een plaatje” tekent. Je hebt wel degelijk invloed… En dat werd vandaag helaas pijnlijk duidelijk…

Mijn hart gaat uit naar de slachtoffers en hun nabestaanden…

Verscheen eerder op Krapuul

BringItOn_cartoon_KrewinkelKrijst.png

Archief

 cbnd 
© 2011 - 2022
Alle cartoons en animaties van @KrewinkelKrijst vallen
onder een Creative Commons by-nc-nd 4.0 Licentie.
Permalink: https://krewinkelkrijst.nl/blog/je-zult-maar-cartoonist-zijn.